و حالا خیلی گذشته است... از آن وحله هایی که من با شور و عشق به سوی خود میشتافتم.
و حالا خیلی دور شده ام... از آن لحظه هایی که .تنهایی ام دنیا دنیا ارزش داشت.
وحالا من برگشتم... اما هیچ در دستانم ندارم تا هدیه کنم.
و حالا من هستم اما هیچ حرف تازه ای ندارم.
و حالا من حتی تنهایی ام را از دست داده ام ...و با یک عمرخالی بودن روبرو میشوم که جز
افسوس چیزی نصیبم نمیکند...
افسوس .افسوس. افسوس. چه حاصل حتی از این همه ...
همین!