کابوس

نمیدانم این روزها تو کم شده ای یا من نیستم... 

انگار که رنگ خوابهایم پریده تر ار همیشه بود.وقتی که کابوس جدایی داشت گلویم را فشار میداد 

 و من کبود می شدم تا بمیرم. 

سر آخر نتیجه این بود که کبودی من همه از عشق بود و عشق بود و عشق بود. 

و من رفتم تا با یک داستان همیشه تکراری تنها بمانم... 

. 

. 

. 

هنوز هم نمیدانم این روزها تو کم شده ای یا من نیستم؟ 

                                                                                                     همین.