زشت و زیبا

ماهی ها .ماهی های واژگون.ماهی های آویزان 

ماهی ها.ماهی هایی که خون می خورند. 

و رنگها تازه فهمیده اند که رنگ هستند.و جایشان را با هم عوض می کنند. 

تا معنایشان تغییر کند.آنوقت سطوح شروع به شکستن میکنند و من ریزش آسمان را حس میکنم. 

من دیدم . دیدم که آسمان داشت می ریخت. تا شاید به ما نزدیکتر شود. و ما کارمان راحتتر. 

سر آخر من آرامش را فقط از او می طلبم و تکرار میکنم .تکرار میکنم.من همه چیز را تکرار میکنم. 

تمام حرف ها را... 

اما دیگر دیر شده بود. 

آخر آن لحظه من دیگر کفشی نداشتم. 

من کفشهایم را کندم. 

                                                                                                  همین.